Zaterdag 14 november 2015 organiseerde het Mantelzorg & Vrijwillige Thuishulp Arnhem (MVT Arnhem) weer de jaarlijkse Dag van de Mantelzorger. 175 mantelzorgers zijn op de uitnodiging afgekomen en beleven een ontspannen happening. De Dag van de Mantelzorger vindt dit jaar voor de tiende keer plaats. Eerdere locaties waren Burgers’ Zoo en het Nederlands Openlucht Museum. Dit jaar is Rozet de plaats van handeling. Tijdens de koffie met gebak heet de MVT-voorzitter Elly van Schoonderwalt de groep welkom. In haar speech zet zij de mantelzorger, en specifiek de jonge mantelzorger, in het zonnetje. Eén op de vier volwassenen, plus een aanzienlijk aantal jongeren, hebben mantelzorgtaken - een substantieel deel van de samenleving. Cees Vermeulen van de Gemeente Arnhem vestigt vervolgens de aandacht op het Mantelzorgcompliment. Graag reikt de gemeente dit materiële compliment uit aan alle mantelzorgers die, zo vaak onzichtbaar voor anderen, hun zware taak vervullen. “Fijn om op een bijeenkomst als deze verbinding te zoeken met mede-mantelzorgers”, aldus Jan Hilvers, die de Dag van de Mantelzorg voor het derde jaar bezoekt. Zijn echtgenote heeft de ziekte van Alzheimer en de ziekte van Parkinson, en verblijft in een verpleeghuis in Arnhem-Zuid. Iedere middag bezoekt hij haar, helpt haar met dagelijkse handelingen of wandelt met haar. Hij is blij dat het event in de ochtenduren plaatsvindt, zodat hij na de lunch rechtstreeks naar zijn vrouw kan. Na de koffie zwermt het publiek uit door het hele gebouw, op weg naar de workshop van zijn keuze. Er zijn workshops variërend van zang, jembee tot film en pianoconcert. De workshop ‘Klein geluk’ is het eerst volgeboekt. Het gaat hier om mindfulness: complimenten geven én leren ontvangen, recente geluksmomentjes benoemen en dromen uitspreken. “Inspirerend”, “even iets heel anders”, en: “ik kan er voorlopig weer tegen” – zo luiden kwalificaties over de workshops. Tijdens de uitgebreide lunch zijn er geanimeerde gesprekken. Francis van der Heijen is mantelzorger voor haar ouders, schoonouders, drie buurmannen met autisme en het gezin van haar dochter. “Voor mij is dit een rustmomentje in een hectisch bestaan. Veel mensen weten niet wat het betekent dat elke dag het ‘intensief zorgen voor’ terugkomt, en op termijn heel veel van je vraagt. Natuurlijk omdat mijn man en ik vanuit verantwoordelijkheidsbesef voor de medemens ons steentje willen bijdragen. Maar zo’n dag van erkenning en professionele aandacht doet je wel heel goed”. Bij de uitgang worden de bezoekers nog getrakteerd op een surprise-tas. Zo gaat het gevoel verwend te worden ook na de Dag van de Mantelzorg nog even door.
