Het wordt een wereld van verschil, vergeleken met de situatie van nu. Nu staan er in het hele park één schommel en twee goals. Straks is er een grote afgeschermde en wat dieper liggende speelplek waar je vanaf het talud aan de zuidkant naar toeloopt, en een avontuurlijk struin- en speelpad. De plek krijgt een speelkuil met aan twee zijden wanden van boomstammen van twee meter hoog om op te klauteren of te zitten. Verder bevat de kuil straks allerlei speelaanleidingen. Alice – zelf actief voor onder andere het IVN en de Vlindertuin van Park Sonsbeek en moeder van twee kinderen – is blij met de waterpomp. ‘Natuurlijk, want overal waar die pompen staan, zie je dat kinderen er mee spelen. Ik hoop dat deze plek een goede concurrent wordt van de computer waar zo veel kinderen achter zitten.’ Landschapsarchitect Theo Reesink van het Arnhemse Buro Poelmans Reesink, die het ontwerp maakte voor de speelplaats: ‘Spannend zijn ook de touwen waarmee je over een modderig gebied en water kunt klimmen. Ze hangen overigens niet boven diep water: als je valt heb je alleen een natte broek.’ Juist omdat de plek voor kinderen is, hebben zij hun inbreng gehad bij de inventarisatie van de wensen, zegt Alice Brouwer. Ze is een van de zeven bewoonsters uit de wijken Vredenburg, Holthuizen en Immerloo en Het Duifje die de plannen voor de speelplekken in het park hebben ontwikkeld, samen met opbouwwerker Karin Veldkamp van Rijnstad en landschapsarchitect Theo Reesink. ‘Kinderen kwamen met allerlei ideeën, zoals een plank over het water waar ze overheen kunnen lopen, bijvoorbeeld. Dat idee hebben we overgenomen.’ De speelplek in het park komt er als vervanging van de kleinere speelplekken in de wijken Vredenburg, Holthuizen en Immerloo. De reden is dat de parken meer gebruikt moeten worden en dat van spelen juist daar een veel avontuurlijker doe-ding is te maken, dan in kleine plekjes in de wijken. De bewoners hebben van A tot Z inspraak op het plan. Karin Veldkamp heeft bewoners bij elkaar gebracht die zich graag met het park bezig wilden houden en organiseerde een excursie naar andere natuurlijke speelplaatsen. Vervolgens zijn ideeën geïnventariseerd, is de architect door de werkgroep geselecteerd. De Arnhemse landschapsarchitect Theo Reesink is met de bewoners aan de slag gegaan. Hij heeft de wensen vertaald in concepten, die heeft hij gepresenteerd en na commentaar uit de werkgroep vervolgens aangepast in een definitief ontwerp. De samenwerking van buurtbewoners, Rijnstad en de gemeente is heel goed, meent Alice Brouwer. ‘Ik heb als bewoner en gebruiker van het openbare groen nog niet eerder zoveel inbreng kunnen hebben in een dergelijk proces.’ Karin Veldkamp: ‘Dat is denk ik ook omdat de gemeente wil dat bewoners maximaal invloed hebben. Wijkregisseur Chris Zeevenhooven vindt het belangrijk dat de bewoners zoveel mogelijk bijdragen aan het plan en ook aan het beheer straks.’ Tegelijkertijd is het een proces met veel meningen en niet aan alle meningen kan tegelijk tegemoet worden gekomen, zegt Theo Reesink. Reden is dat sommige wensen te duur zijn, strijdig zijn met elkaar of omdat het anders een lappendeken wordt. Een wens die tot teleurstelling van de bewoners en kinderen niet kan doorgaan, is bijvoorbeeld een trekpont. Die is te duur. Reesink: ‘Je hebt toch te maken met een grens aan het geld dat je kunt uitgeven. En het probleem is dat het hele vruchtbare kleigrond is. Dat betekent dat je wel maatregelen moet treffen omdat anders binnen de kortste keren de brandnetels een meter hoog staan. We zouden liever ook een grotere steiger hebben, zodat de plek attractief wordt om in de winter de schaatsen onder te binden. Voor de grotere steiger is ook geen geld.’ Maar met wat er wel komt is de werkgroep heel blij. En in het beheer wordt nog meer geschaafd aan het gebruik van de plek. Zo komt er een natuurlijke doolhof door in hoog gras uitgemaaide paden, die avontuurlijk zijn om doorheen te lopen, zegt Theo Reesink. Het uitmaaien van graspaden kost geen extra geld om die aan te leggen, dat kun je in het beheer meenemen.’ En deze brede visie is precies de reden waarom de werkgroep buurt zo blij is met Reesink, zegt Alice Brouwer. De schop gaat dit jaar de grond in als het weer het toelaat en anders in het voorjaar. Dus in de zomer van 2015 leeft het park meer dan ooit tevoren. En dat doet het nu al: dit jaar waren er in het voorjaar, de zomer en de herfst al festivals waardoor het parkgebruik al toeneemt en het park dus meer leeft.
Spelen in Park Immerloo wordt nog leuker: het park krijgt volgend jaar een natuurlijke speelplaats, met een speelkuil, klimtouwen, bandschommels, een waterpomp, een vuurplaats en een struinpad, dat naar een strandje leidt. Buurtbewoners kozen zelf de landschapsarchitect en maakten met hem de plannen en ze zijn er blij mee, zegt Vredenburgster Alice Brouwer. ‘Deze oostelijke hoek van Park Immerloo moet een plek worden waar kinderen van zes tot twaalf lekker kunnen klooien.’
